MAK..Aja rindu...

Dua-tiga pagi ni..perjalanan pergi pulang kerja ditemani dgn topik d radio tentang HARI IBU..
Ditemani dgn lagu-lagu utk ibu.....
nak-nak pulak lagu OH IBUUU..lagu mamat EXIST tu...adoyaiii...
mmg kedua-tiga pagi ni lah saya drive dgn penoh emosi...

seme org ada ibu..seme org mengkagumi ibu masing2...
betapa sayunya anak2 yg tidak sempat mengenal ibunya...
sedangkan kite yg da tua bangka ni pon...nk balik dr kg tu nk babai mak.. rs nk nanges...ciwekkk..
lagi la pilu seorang bayi atau kanak2 yg ditinggalkan ibunya...

terlalu banyak kenangan bersama arwah ibu yg sentiasa saya abadikan dlm jiwa...

masa kecik2....
saya ni anak bongsu xjadi...hahahha..so ala-ala manja terlebih laaa..sblm kehadiran adek saya tuh...
mana mak pegi..nk mengekor jek..
sampai umor 5-6 tahon gak saya isap botol lg....milo..
"makk...nak nyek milo.." tulah kata2 saya bile celik mata...
mak slalu sikat rambut saya..wat tocang dua.....
mak jugak slalu membebel bile rambut saya berjangkit kutu...
aktiviti petang2...nanti baring tepi pintu umah...mak sikat kutu...hihihi...
mak kata...nanti kutu bawak terbang ke pokok kat tepi kubor baru tau....huahuahua...
kepala saya penah kene sengat tebuan...mak nk ambik tebuan tuh..tangan mak pon kene sengat skali...huhu..

dah tadika...mak anta p skolah...
bile wat keje sekolah....mak abah tunggu saya siapkan walau sampai lewat malam pon..
mak xblaja tinggi....bg ruang kat adek2 nya katanya....
jd dia suh saya blaja betol2....
saya mmg geng mak saya layan hindustan....nnt berjuraian la air mata dua-beranak...hahahaha..
kalau tgk citer lama2 tuh...kemain lg mak...lagi2 yg hero zaman2 sami kapoor amitabh bacan tuh...
seme lagu mak tau....nnt mak citer la kat saya..cite ni mcm ni..cite tu macm tu...
xpon dia suke bercerita kat saya kesah zaman hidop dia kecik2 dulu...ralit laaa sy mendengar...
zaman citer MISS TRESS HERMANAS...saya duk asrama...bile saya balik je...mak la tukang hupdate cerita kat saya...hihihi....
kalau degil..saya mmg kene balun ngn mak..
paling hebat...saya penah kene baling tin bedak merah agnesia tuh...tin petak tuh..lebam mata ok...pastu mak marah saya..kenapa x elak?? hahahahaha...
n penah kene pukul dgn batang paip getah tuh...
hahahaha..sape suh xdengar kata...
lepas mak da pukul..nnt mak cek semula tgn kaki saya..
pastu mak tanya pulak..."sakit ke jaa" sambil2 tu mak urut2 bahagian lengan saya yg berbekas tuh...
mak urut2......saya?? opcozlaaa meraung2....konon2 sakit beno laa tuh.....
masalahnyer....dgn dia pon skali nanges...

tiap kali nk pekse...mak lah yg slalu bg semangat...
biler nk pegi kelas malam....p jalan kaki...mak hantar sampai hujung simpang..
"mak suluhkan nih..jalan je sampai sana...mak tengok ni...."
masa dpt keputusan pekse....mak pelok sayer ketat2 smpi sy xleh bernapas......mak ketawa...heee..

kata-kata mak sentiasa terngiang-ngiang di telinga ini....

'jaa...blaja elok2....mak jauh...."
"jaa...blaja je...kite susah xde sape tolong...kite senang pon jgn harapkan sape yg beri...mesti usaha sendiri"
"jaa..xpe...cube dulu..kalau xboleh bawak....baru laa berenti..."
"jaa..mak buatkan sambal ni..nnt mkn ngn kawan2 kat asrama.."
"jaa...mak kan...sukenyer laa serkop kepala kerawang2 tuh...terletak je kat kepala...nnt carik kat mak satu.." (skrg dah ada tudung ARIANI..FAREEDA bagai...xsempat belikan utk mak..)
"jaa...walau mak dah xde kaki...bile pegang hujung peha mak ni..rasa mcm pegang jari jek.."
"jaa..ooo jaa...sedihnyer la mak...diorg p berjalan...mak ni mmg xleh bergerak ke mana..."
"jaa...nnt kalau kau seme dah ader rumah...jgnla ambik rumah yg bertingkat-tingkat..bertangga...nnt xdptla mak naek...ambik rumah yg landai jer....barula kerusi roda mak ni leh jalan..."
"jaa o jaaa..bangun sahur....jaaa..ooo jaa...haaaa lantak..xpayah bgn...biar sat lg azan..."
"jgn panjat pokok....nnt jatoh....haaa lantak..panjat..panjat sampai ke pucuk...jatoh malas aku nk layan..."
masa mak bg ayat larangan seme wat xtahu..bile mak suruh...haa masing2 cepat2 bertindak....degilnya dulu2..huuu...

walupon mak seorg yg taat mkn ubat....tp mak diberi ujian menghadapi mcm2 penyakit....
mak da biasa keluar masuk hospital...
kami pon da biasa beraya dgn mak di hospital...
nurse2 kat hospital seme kenal mak...bile raya..diorg siap bg mak pakai lipstik...biar lawa2...heee...
kdg2 berada d wad time krismas ke..chinese new year ke...ada chinese dtg kat mak cakap cina ngn mak...
mak cerah orgnyer...mak senyum..."saya melayu laaa..." tp diorg tetap bg hamper kat mak...

hari raya terakhir bersama mak...
walupon dgn keadaannyer yg berkerusi roda...
mak gigih buatkan sambal serunding ikan utk kami...
katanya abah suke serunding....

hampir 8 tahun berlalu....
mak pergi meninggalkan kami semua ketika saya 1st yr d uni..
masa tu saya nk final exam...
xdpt nk cuti....
kebetulan jadual exam berselang....
saya sempat balik jenguk mak kat wad....
ketika tiba d wad...saya pandang mak....
mak da xleh bcakap....namun air matanya mengalir melihat saya..
saya cube kuat...menahan takungan air mata...
berlari keluar....rasa ingin meraung sepuas-puasnyer...

dua malam terakhir bersama mak...
abah ngn along da penat..biar saya yg teman mak...
d tgh2 malam...mak kejut saya...
"jaaa ooo jaaa...bangun...mak terbuang air besar ni...mak x sedar..tlg mak jaaa"
sebak x tertahan....apa yg saya nk lakukan? apa yg saya nk buat  ni yek?
bodohnyer la ko aja....basuh jelaa..tukarkan pampers mak....
sedikit pon saya xde perasaan geli utk melakukan semua itu..
namun saya xmempunyai kudrat yg cukop utk mengangkat mak...nk pusing..nk alihkan badan mak...
saya cube mohon pertolongan jururawat yg ada...
saya d tengking.....tu pon xtau??? ambik la tisu ni....!!! mcm ni ke jururawat?
perghhh....saya tahan perasaan....xpelah..saya cube buat sendiri...
saya menguruskan mak dgn air mata bcucuran....tp kene tahan....biar mak xnampak...
esoknyer keadaan mak semakin stabil....saya kembali ke kuala lumpur dgn sebak...
satu lg kertas peperiksaan yg perlu dihadapi...
kepala saya kosong..lantaklah..jawap jelaaaa apa pon....
sejurus selesai peperiksaan..
selang 2 hari sahaja...dpt panggilan....mak dah xde...
ALLAHU AKBAR....
saya terkilan....saya tiada ketika mak menghembuskan nafasnyer yg terakhir...
along dan abah yg menyaksikan segalanya......
saya tidak dpt terima.....mak xde kata2 terakhir ke utk aja? mak xde pesan pape ke?
namun...itu hanya scene di dlm cerekarama...ataupon novel2 indah...
tidak di dunia realiti saya.....
ALLAH MAHA MENGETAHUI...MAHA MENENTUKAN...
tuhan menguji kite berdasarkan apa yg kite mampu....
mungkin abah lebih tabah..along lebih kuat...
mungkin jika saya yg menyaksikan segalanya...sampai sekarang saya masih tidak menerima takdir itu...

byk yg saya xsempat nk bagi mak...
byk impian mak yg saya xsempat tunaikan...
byk perkara xsempat nk saya tunjukkan pada mak...

namun...hanya doa yg mampu saya iringi...
moga tuhan menjaga hati ini...agar tidak lupe utk mengirimi sesuatu kpd mak d sana...
agar mak sentiasa tenang...sentiasa diterangi cahaya NYA...
agar mak ditempatkan di dlm golongan org yg beriman....aaminn..

AJA SAYANG MAK HARI-HARI......


utk sesiapa yg pernah mengenali mak saya...
ALLAYARHAMAH FUDZI BT OTHMAN..
maafkanlah mak saya... andai mak pernah menyakiti kalian semua....halalkan segala mkn minum mak....
andai ada lg hutang-piutang yg tidak dilangsaikan..silalah hubungi saya...jika anda halalkan...hanya tuhan yg mampu membalas jasa baik kalian....


AL-FATIHAH utk mak.....

p/s: jaga mak anda baik2 yea...dgn penuh kasih syg tanpa syarat;)

KENANGAN TERINDAH...gambar keluarga terakhir bersama mak....duduk d barisan belakang...dari kiri abah..along dan MAK;)